کتاب بیست

 

        

  بعضی از رمان ها هستند که تا دنیا، دنیا است و تا آدم، آدم است خوانده می شوند و هر نسلی به فراخور حالش از آنها لذت می برد. بعضی از رمان ها هستند که شاید حال و هوای یک دوره سیاسی و یا تاریخی را داشته باشند اما چون بن و ریشه شان چیز دیگری است و قصه های انسانی ماندگاری دارند، کمتر از یاد می  روند. بعضی از رمان ها هستند که در دنیای ادبی امروز، نه فرم روایی متفاوتی دارند و نه سبک و سیاق جدیدی را موجب شده اند، اما به خاطر کشف مجدد دنیای درون خود، ارزش خواندن دارند. بعضی از رمان ها «دن آرام» هستند. اما بعضی از آدم ها هم هستند که شاعرند. فارسی را مثل تمامی کوچه های صفی علیشاه می شناسند، فرانسه شان هم زیاد خوب نیست، اما خلاق اند و فرهنگ کوچه را جمع آوری کرده اند.

 به هر صورت دوران رمان هایی مانند دن آرام به سر آمده و شاید تنها این هنر شاملو باشد که می تواند مردگان را زنده کند. روحش شاد.